Thea Offermeijer

In een tijd waarin vrijwilligerswerk vaak met moeite wordt ingevuld, is er één vrouw in Oudheusden die al tientallen jaren onvermoeibaar klaarstaat voor anderen: Thea Offermeijer. Ze is bijna 75, maar zit nog lang niet stil. “Zolang ik me goed voel, ga ik gewoon door,” zegt ze nuchter. Een gesprek met een vrouw voor wie zorgen voor anderen net zo vanzelfsprekend is als ademhalen.

We spreken Thea op een herfstige donderdagmiddag op het oude Stadhuis van Heusden. Inmiddels woont ze al 52 jaar in Oudheusden, maar haar levensverhaal begint op een bijzondere plek: op zee. “Ik ben geboren op de boot, de Volendam, in de Golf van Biskaje. Mijn ouders kwamen in 1951 vanuit Indonesië naar Nederland en gingen in Vlijmen wonen. We waren met tien kinderen, en ooit waren wij de eerste bewoners op de Vliedberg.” En hoewel het leven haar op verschillende manieren heeft gevormd, is haar zorg voor anderen een constante gebleven.

Thea ontmoette haar man in Nieuwkuijk. Hij was actief bij de Vlijmense Boys, het Gilde Sint Blasius in Heusden en ruim 40 jaar lid van EHBO Waalwijk. Samen kregen ze een tweeling, inmiddels 46 jaar oud. Helaas overleed haar man vorig jaar. “Dat is een groot gemis. Maar ook nu zet ik ons gezamenlijke werk voort. We waren altijd al betrokken bij de mensen en verenigingen om ons heen. En ik kan niet stilzitten, dus ik blijf doen wat ik kan.”

Van vakantiewerk naar onmisbare kracht

Het vrijwilligerswerk begon ooit bij het Jeugd Vakantie Werk in Oudheusden. “Destijds kreeg je vanuit je werk vrij om daaraan mee te doen. En van het een komt het ander. Losse uurtjes gingen naar hulp voor ouderen, en van daaruit groeide het alleen maar verder.” Ze was lid van gym- en turnvereniging Inion, waar ze ook bestuurswerk deed. Bewegen is belangrijk voor haar – niet alleen fysiek, maar ook in figuurlijke zin. “Ik vind het mooi om mensen in beweging te krijgen. Dat gaf ook de aanleiding voor de Wallenloop in de Vesting Heusden. Ik heb die ooit geïnitieerd. Inmiddels is de 42e editie al geweest. Ik ben nu niet meer betrokken bij de organisatie, maar ik ben trots dat het nog steeds bestaat, met een trouwe groep deelnemers.”

Het ‘Indisch vrouwtje met brilleke’

Door de jaren heen is Thea uitgegroeid tot een vertrouwd gezicht in Heusden en omstreken. “Ze noemen me weleens het Indisch vrouwtje met brilleke op de fiets,” lacht ze. Nog altijd wordt ze gevraagd voor de meest uiteenlopende initiatieven. Ze is een vaste vrijwilliger bij VluchtelingenWerk en de Zonnebloem, maar ook zij moet af en toe keuzes maken. In de wat stillere herfstmaanden zet ze zich graag in voor de Intocht van Sinterklaas en de Winterfair in De Open Hof – een warm evenement dat veel mensen samenbrengt.

Een sleutelrol in de Vesting

Soms zijn het de kleine dingen die het verschil maken. Zoals een schoon openbaar toilet in een toeristische stad.

“Jarenlang heb ik het openbaar toilet in Heusden Vesting schoongehouden. Nu doet een schoonmaakbedrijf dat. De sleutel en de openingstijden worden door iemand anders beheerd. Toch houd ik in de zomer of op feestdagen nog een oogje in het zeil. Soms maak ik het gebouw wat eerder open. En als ik zie dat het vies is, tja… dan maak ik het gewoon schoon.”

Niet voor de eer, niet voor de schouderklopjes. “Ik hoef geen complimenten. Je doet het of je doet het niet. Het gaat om de dankbaarheid die je ervoor terugkrijgt. Dat telt.”

Toekomstplannen?

In januari wordt Thea 75. Maar stoppen is voorlopig geen optie. Haar energie, haar betrokkenheid en haar warme hart maken haar tot een stille kracht in de gemeenschap – onmisbaar, al zal ze dat zelf nooit zo zeggen. Heusden mag zich gelukkig prijzen met een vrouw als Thea. En zolang ze zich goed voelt, blijft ze doen wat ze altijd al deed: anderen helpen – zonder poespas.

Ben jij een vrijwilliger of ken jij iemand die zich vrijwillig inzet? Kijk dan snel op www.heusden.nl/vrijwilligerfestival voor meer informatie over het Heusdens Vrijwilligerfestival.