Pim van Falier

In onze gemeente wonen veel helden. Je herkent ze niet aan een rode cape of masker maar aan hun oprechte betrokkenheid en inzet voor anderen in onze gemeenschap. Om deze vrijwilligers in het zonnetje te zetten delen we graag hun bijzondere verhalen en organiseert de gemeente Heusden het Heusdens Vrijwilligerfestival. Een van die ‘Heusdense Helden’ is Pim van Falier uit Vlijmen.

Misschien heb je Pim weleens voorbij zien komen met loeiende sirenes in onze gemeente. Regelmatig rukt hij uit als vrijwillige brandweerman bij brandweerkazerne Vlijmen. Hij vertelt graag hoe hij aangestoken werd met het brandweervirus.  

Aangestoken door het brandweervirus

“Je raakt er een beetje in verzeild... en dan word je ermee aangestoken (haha),” Met een brede lach vertelt Pim hoe hij in 2015 bij de vrijwillige brandweer terechtkwam. “Twee vrienden van mij zaten er al bij. Hun vader en opa’s ook. Ik ging weleens mee naar de kazerne. Dan komt vanzelf de vraag: is dat niets voor jou?” Inmiddels is Pim al bijna tien jaar onderdeel van een hechte ploeg van 24 brandweervrijwilligers. In onze regio zijn alleen de brandweermensen in ’s-Hertogenbosch beroeps. De rest, zoals Pim, doen dit naast een ‘’gewone’’ baan. In het dagelijkse leven is Pim applicatiebeheerder bij de gemeente Heusden. ‘’Ik zorg ervoor dat allerlei computerprogramma’s die we in onze organisatie gebruiken goed functioneren en blijven aansluiten op de behoeften van mijn collega’s. Ik zit dus heel veel achter de computer tijdens mijn werk. Dat is écht heel iets anders dan brandweervrijwilliger zijn’’, legt Pim uit.  

Werk en brandweer combineren

24/7 bereikbaar zijn betekent natuurlijk ook dat hij tijdens het werk een oproep kan krijgen. Dat gebeurt dan ook regelmatig. Pim vertelt: “Bij mijn arbeidsvoorwaarden gaf ik aan dat ik wil uitrukken als er een oproep komt. Dat was gelukkig geen probleem. De ene keer ben ik langer weg dan de andere keer. Bij een oproep weet ik niet meteen wat er aan de hand is. Dat hoor ik op de kazerne.” Gaat de pieper? Dan is het snel schakelen. “Ik ren naar mijn auto, rijd zo snel mogelijk naar de kazerne - wel veilig natuurlijk - trek mijn pak aan en ga aan de slag”, vertelt Pim. Op de vraag of werken als ‘brandweerman’ een langgekoesterde jongensdroom was, schudt hij zijn hoofd. “Nee hoor, die droom had ik niet als klein jongetje. “Een beetje cliché maar ik had veel meer met ICT en computers, klinkt een beetje nerderig. Het brandweervirus kwam echt via mijn vrienden.”

Veel variatie

Werken bij de brandweer is veel meer dan alleen brandjes blussen of een kat uit de boom halen. “We krijgen ook meldingen van verkeersongevallen, mensen die vastzitten in een lift, iemand die zich heeft opgesloten op de wc… je kunt het zo gek niet bedenken. De brandweer wordt vaak als eerste gebeld, en de meldkamer bepaalt of wij ook echt nodig zijn.” Op de vraag hoe vaak in de week hij een oproep krijgt, lacht Pim: “Te weinig!’’.

Opleiden en oefenen

Werken als vrijwilliger bij de brandweer vergt veel toewijding, dat houdt in: ‘’Je bent 24/7 oproepbaar (uitzonderingen daargelaten natuurlijk) en er is een wekelijkse oefenavond. Voordat je je officieel ‘brandweerman’ mag noemen, volg je een intensieve opleiding. Een dag- of avondopleiding en afhankelijk daarvan doe je dat in één of twee jaar’’. De stap van oefenen naar een echt incident is groot. “Dat is niet te vergelijken,” geeft Pim aan. “Bij de oefeningen zie je lichte rook. Een echte brand heeft dikke zwarte rook; wat het natuurlijk nog lastiger maakt om goed te zien. En dan heb je nog de emotie - die kun je niet trainen”.

Een vonk die oversloeg

Thuis is de brandweer ook nooit ver weg. Zijn grote liefde is óók vrijwilliger bij de brandweer in Vlijmen. Ze leerden elkaar daar zelfs kennen. Tijdens het werk sloeg de vonk over. “We zitten in verschillende ploegen - A en B - zodat we kunnen afwisselen. We kunnen de kinderen natuurlijk niet alleen laten terwijl wij een brand staan te blussen.’’ Pim legt uit hoe het er thuis aan toegaat: ‘’Voordat ik ga slapen ga zorg ik er voor dat de auto goed geparkeerd staat. Als je eerst nog moet keren met de auto, verlies je kostbare tijd. De kleding ligt klaar en onze piepers liggen op het nachtkastje. Inmiddels is het automatisme en zijn we daaraan gewend’’.  

Indrukwekkende momenten

Bij de brandweer maak je veel mee. “Het heftigste wat ik meemaakte, was een ernstig ongeluk op de snelweg met vier personen. Daar zijn we de hele nacht bij geweest. Dat zijn situaties die je niet snel vergeet. Niet iedereen krijgt dat in zijn leven te zien.” Gelukkig is er ruimte voor verwerking. “Je praat na met je ploeg en pakt er een biertje bij. Je bouwt vriendschappen op voor het leven. Je moet echt op elkaar kunnen vertrouwen.”

Kick

Het allerleukste vindt Pim de kick die hij krijgt als de pieper gaat. “Je weet nooit wat er komt en de afwisseling is groot. Het blijft mooi als ik in de brandweerwagen rijd met de sirenes aan. Mensen kijken om en dan voel je je net weer een klein kind! Haha, ja dat houdt het ook luchtig. En: je hebt altijd wat te vertellen op een feestje!” 

Wil jij ook brandweervrijwilliger worden?

De brandweer is (bijna) altijd op zoek naar brandweervrijwilligers. Daarvoor organiseren de kazernes informatieavonden en open dagen. De gemeente Heusden heeft drie brandweerkazernes, namelijk Vlijmen, Drunen en Heusden. Meer informatie lees je op www.brandweer.nl/brabant-noord(Verwijst naar een externe website). 

Ben jij een vrijwilliger of ken jij iemand die zich vrijwillig inzet? Kijk dan snel op www.heusden.nl/vrijwilligerfestival voor meer informatie over het Heusdens Vrijwilligerfestival.